O czym pamiętać? Zespół powypadkowy, protokół powypadkowy.

Okoliczności i przyczyny wypadku ustala powołany w tym celu przez pracodawcę dwuosobowy zespół powypadkowy. Skład zespołu może różnić się w zależności od charakteru zakładu pracy. Najczęściej są to pracownik służby bezpieczeństwa i higieny pracy oraz społeczny inspektor pracy. W przypadku małej liczby pracowników, gdy pracodawca nie jest obowiązany do tworzenia w zakładzie pracy służby bezpieczeństwa i higieny pracy, okoliczności i przyczyny wypadku ustala zespół powypadkowy, w którego skład wchodzi pracodawca i specjalista spoza zakładu pracy.

W sporządzanym protokole zawarte są, szkic lub fotografię miejsca wypadku, przesłuchania poszkodowanego oraz świadków zdarzenia, opinie lekarza oraz innych specjalistów,

Protokół sporządza zespół powypadkowy nie później niż w ciągu 14 dni od dnia uzyskania zawiadomienia o wypadku, po ustaleniu jego okoliczności oraz przyczyn. Jako poszkodowany, pracownik ma prawo wglądu w protokół powypadkowy, a gdy się z nim nie zgadza – prawo wniesienia swoich uwag i zastrzeżeń do protokołu.

 

Integralną częścią protokołu powinny być:

1. zapis wyjaśnień poszkodowanego w wypadku;
2. zapis informacji uzyskanych od świadków wypadku;
3. ustalenia stanu technicznego maszyn, urządzeń technicznych, warunków wykonywania pracy
4. ocena kwalifikacji prawnej zdarzenia.
5. inne dokumenty zebrane w czasie ustalania okoliczności i przyczyn wypadku, w szczególności:

• pisemna opinia lekarza lub innych specjalistów w zakresie niezbędnym do oceny rodzaju i skutków wypadku,
• szkice lub fotografie miejsca wypadku,
• ewentualne odrębne zdanie złożone przez członka zespołu powypadkowego,
• ewentualne uwagi i zastrzeżenia poszkodowanego lub członków rodziny zmarłego pracownika do ustaleń zawartych w protokole powypadkowym.

 

Zatwierdzony przez pracodawcę protokół powinien zostać doręczony pracownikowi lub członkom jego rodziny.

 

Naruszenie obowiązków przez pracodawcę.

Niesporządzenie protokołu powypadkowego i niezawiadomienie o wypadku w pracy określonych organów stanowi wykroczenie przeciwko prawom pracownika (wykroczenie z art. 283 § 2 pkt 6 Kodeksu pracy) podlegające ukaraniu grzywną przez sąd karny albo przez właściwego inspektora pracy w drodze mandatu karnego.

Zdarza się, iż pracodawca nie zgłasza faktu wypadku w pracy, licząc że pracownik nie będzie w sposób skuteczny dochodził swoich praw. Spowodowane jest to najczęściej nieodprowadzaniem przez pracodawcę składek ZUS lub nieprzestrzeganiem przez pracodawcę przepisów BHP.

Pracownik nie jest pozbawiony metod obrony przed takim nieuczciwym postępowaniem pracodawcy. W takiej sytuacji najlepiej skorzystać z pomocy profesjonalnej kancelarii, która dodatkowo wywalczy przed sądem pracy uzupełniające świadczenie chorobowe za cały okres niezdolności do pracy.